Sonsuz Sevginin, Yaradanın Bu Dünyadaki Yüzüdür Çocuklar ..

Zor günlerden geciyoruz ülkece, komşularımız ile birlikte, dünyanın bir kısmı ile birlikte, insanlığımız ile birlikte çok zor günlerden geçiyoruz. Öyle çok acı yaşıyoruz ki kime,neye üzüleceğimizi şaşırdık artık. İnsanız ya işte gün içinde an geliyor keyifleniyor,gülüyoruz. Sonra bir vicdan sızlaması geliyor bunca acının içinde nasıl böyle keyfilenebiliyorsun,gülüyorsun diyor. Haklısın deyip,başımızı öne eğiyoruz, acımızı yaşamaya devam ediyoruz. Ancak insan olmak, hayattın içinde olmak tam da bu aslında.İnsan beyni hiçbir acıyı sonsuza dek aynı dozda yaşamaz.Zamanla azaltır. Zamanla iyileşilir ülkece iyileşilir. Geleceğimiz temiz olduktan sonra her acı kendini güzel günlere çevirebilir. Gelecek yenidir, temizdir, umut doludur. Nasıl koruruz geleceğimizi, kim koruyabilir?

Gelecek, şimdilerde ne olduğunu anlamayan, küçücük, tertemiz kalpleri ile umutla gözlerimizin içine bakan, ufacık bir sevgi haraketimizden kucaklar dolusu mutlu olan çoçuklarımızdır.
Neden kavga edildiğini, ne için savaşıldığını anlamayan, elindeki ekmeği arkadaşı ile paylaşan, koşup oynadıkça çoşan, küçük bir alanı kendi dünyalarında masal diyarına çeviren, sınırsızı görebilen çocuklarımızdır. Allah deyin.Tanrı deyin veya inandığınız ismi ile söyleyin farketmez, Yaradanın bu dünyadaki yüzüdür ,elçileridir çocuklar. Doğumları ile bize özümüzü, geldiğimiz yeri, ne olduğumuzu, aslında nasıl temiz, saf doğduğumuzu her defasında hatırlatmak için en büyük işarettir bizlere.

Her çocuk bu dünyanın geleceği için bir umuttur, her cocuk sonsuz sevginin dünyadaki yüzüdür.
Her çocuk gelecektir, geleceğimizdir. Ve eğer kendi geleceğimize, ülkemizin, dünyanın geleceğine sahip cıkmak istiyorsak, insanlığımıza sahip cıkmak , içimizdeki en temiz sevgiye dönmek istiyorsak çocuklarımızı koruyacağız kötülükten, acıdan, haksızlıktan. Geleceğimizi ellerimizle yok etmek yerine, sımsıkı sarılıp koruyacağız onların kocaman yüreklerini. Gelinen son nokta da görüyoruz ki 10 yetişkin bir araya gelse  bir çocuk yüreği etmiyor, o küçücük yürekleri korumaya koca bir insanlık yetmiyor artık.

Koruyamadığımız sadece çocuklarımız değil, insanlığımız aslında, farketmeliyiz artık.